Eğer bir çocuk doğurmadığınız halde yine de kendinizi anne gibi hissediyorsanız, teyzesinizdir muhakkak...
Hani evlatlık verilen çocuklar hep der ya "bir çocuğu dünyaya getirmek değil, ona emek vermektir anne olmak" diye.. Uzun zaman buna kafa yorsanız da, bu cümleyi daha iyi anladığınız, anneliğin sadece biyolojik olmadığını kavradığınız ve hayatın tadına doyulmaz evrelerinden biridir teyze olmak..
Bazen onun yeryüzündeki en şanslı insan olduğunu düşünürsünüz.. Çünkü onu canından çok seven anne ve babasının yanı sıra, bir de teyzesi vardır,uğruna bütün dünyaya kafa tutabilecek kadar kendini “Süpermen” hisseden.. (:
Herşeyi onunla birlikte, en az onun kadar yaşarsınız sizde.. O ağladığında sizin de içinizde bir çocuk basar çığlığı.. O gülünce açar güller.. ve sanki o büyüdükçe büyürsünüz siz de..!
Hani küçücükken, evin ortasında koskoca halı dururken, siz gider yine de taşa oturup oynardınız ya.. Anneniz “halıya otur taşa oturma” dediğinde kızardınız içten içe.. İşte minik yeğeniniz de inadına gidip o tatlı poposunu taşa koyduğunda "Amman hasta olacak!" diye büyük bir telaşla kalkıp onu halıya çektiğinizde anlarsınız , annenizin neden sürekli bunu söylediğini, neden siz hastayken onun da canından can eksildiğini…
Hatta öyle ki; onu o kadar derinden seversiniz ki, onun adına mutlu olursunuz böyle bir anne yarısına sahip olduğu için.. Onu her şeyden korumaya adadığınız için kendinizi, onun adına güvende hissedersiniz hayattaki her şeyinizi..
Bir mahzun duruşu, bir dudak büküşü yetebilir sizin gözlerinizi doldurmaya... Bazen araya mesafeler girer, ayrı düşer ve başlarsınız hayatta en büyük bağımlılığın bir bebek gülüşü olduğunu anlamaya..Hasret bittiğinde bi bakarsınız ki, hiçbir kavuşma, sizi bu kadar mutlu etmemiştir daha önce hayatta.. Ve içinizden bir cümle geçer; "Annemin neden bu kadar sulugözlü olduğunu şimdi anlıyorum galiba (: "
Sonra bu minik meleğin fazladan bir gülüşüne daha şahit olabilmek için, yapmaktan en keyif aldığınız şeyleri bile ertelediğinizde, ilk kez bir insan evladına böyle hayranlıkla baktığınızı farkettiğinizde, size bu şansı veren Yaradana binlerce kez sükredip, "İYİ Kİ" diyorsunuz içten içe..
Teyze olmak, yarı anne olmak derler ya.. Aslında teyze olmak yarımdan daha fazla anne olmaktır..! Ve zaman geçtikçe anlarsınız ki;
Artık yeryüzündeki en değerli varlık, mis gibi kokan, sizi görünce yüzünde güller açan, o “teyze” dese de sizin bunu "ANNE" demiş gibi algıladığınız minicik bir EVLAT'tır!
Bu Teyze olmak var ya; Çok şanslı olmaktır! (:
27.07.2010__00:35___M.UÇAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder