Şimdi sessiz sedasız bakakalmışsam bunca uzağa; gıkımı çıkarsam büyü bozulacak sanışımdan belki…. Belki gözyaşım yangına bir damla ama , derin sulara bir ateş gibi düşecek ağlarsam…
Titreyen bir su damlası gözbebeklerimde ve gözlerim bebek masumiyetinde, suya hasret bir bedevi gibi şimdilerde…
İlkbaharda düşen cemre misaldir belki de, kendi düşenin ağlayamadığı bu diyarda , dizlerimin kanını kimsenin görmeyişinin sebebine.. Hisseli bir sessizlikte büyük pay sahibiyken, feshedemediğim ortaklığıma bir imzanın yetmediğini öğrendim..
Sahi…. Neydi eksik olan???
Neydi de 9 harfli bu “sessizlik” ten tek başıma istifa edemedim?
“Sensizlik” buna çok benzediği için miydi? …..
Acz’i aklımla çözemedim!
26.08.2010___06:39____M.UÇAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder